Vandaag was ik voor het eerst in mijn hardloopcarrière officieel haas bij een marathon, de Zwollemarathon. Ik ben nog nooit haas geweest en het leek me wel eens leuk om het te proberen. Waarom?
Omdat ik terdege besef dat het niet voor iedereen even makkelijk is om een marathon te lopen. Niet iedereen kan even een marathonnetje als tussendoortraininkje lopen zoals ik meestal doe.
Omdat ik me meestal tussen ervaren marathon- en ultralopers bevind en het wel eens een keertje leuk lijkt om de marathon weer eens van een andere zijde te bekijken.
De Zwollemarathon zocht hazen en dat was voor mij dus de mogelijkheid om eens te kijken hoe zoiets nou gaat. Eigenlijk heet het natuurlijk geen haas maar pacer want een haas loopt meestal maar een gedeelte van de marathon. Maar ik vind het een leuker woord.
Als haas/pacer mag je voor aap lopen met een paar ballonnen op je rug. Ik kreeg de witte ballonnen toebedeeld, van de 4.45 groep. Liever had ik natuurlijk weblogpaarse ballonnen gehad want dat vind ik een mooiere kleur, maar dan had ik de 4.00 groep moeten hazen. Dat doe ik liever niet want ik loop liever langzaam dan snel en ik ben een kei in het langzaam lopen. Stel je voor dat je zelf een slechte dag hebt of dat de weersomstandigheden roet in het eten gooien en je kunt de tijd niet halen, dan benadeel je dus diegenen die van je verwachten dat je ze naar hun gewenste eindtijd loodst.
Het haaswerk had ik vorige week al geoefend met Jack als (lastig) proefkonijn. Jack heeft zelf veel ervaring als haas en weet dus wat je dan tegen kunt komen. En dat heeft ie allemaal op mij losgelaten. En ik kan je vertellen dat, als je die proef goed doorstaat, je dan niet bang hoeft te zijn dat je het niet aankunt. Ik was dus helemaal klaar voor Zwolle. Jack heeft trouwens ook de marathon gelopen en is ruim voor mij gefinisht.
Mijn startnummer vind ik wel apart. Bij de Baltic Run had ik nummer 45, daarna in Roelofarendsveen precies hetzelfde nummer en hier heb ik 452, dus weer met 45 erin. Tot zover weer de getalletjes van vandaag.
Ik mocht dus, samen met
Ton Legerstee, pacer zijn van de 4.45 groep. Ik kon me eigenlijk niet voorstellen dat er iemand op 4.45 zou vertrekken want dan zouden ze volgens mij eerder voor een marathon in Amsterdam of Rotterdam kiezen want dat zijn toch de grote marathons in Nederland. Ik ging er eigenlijk vanuit dat we bezemloper zouden zijn en zonder volgers zouden vertrekken maar later misschien nog wat mensen zouden opvegen.
Niets was minder waar. Toen we vertrokken liepen er maar liefst 10-15 volgers achter ons aan. De meeste debutant, vrouw, komend uit de omgeving van Zwolle, allen vol goede moed en vastberaden om de marathon tot een goed einde te brengen.
Ik vind het tempo best lastig om te lopen en in het begin moeten we dan ook erg zoeken naar het ritme. Op de dijk blaast de wind behoorlijk in onze gezichten en de touwtjes van de ballonnen wurgen me bijna. De ballonnen worden precies in het gezicht van onze volgers geblazen. Niet handig dus en Ton lost dit probleem doeltreffend op. Alle ballonnen worden kapot geprikt. Die hebben het dus niet langer dan 12 km volgehouden. Maar onze volgers doen het beter. Tot 35 km blijft er een grote groep achter ons aanlopen. Soms valt er iemand af en soms pikken we iemand op. Na die 35 km dunt de groep snel uit en na 40 km hebben we nog 2 dames die ons volgen. Ton en ik splitsen ons om die twee dames naar de finish te brengen, ieder ééntje, en dat lukt.
Daarna loop ik nog wat heen en weer om nog wat afvallers van onze groep binnen te halen.
Al met al een erg leuke dag. Ook een leuke marathon met een mooi parcours wat zeker snel genoemd kan worden. Ik denk dat je hier best een goede tijd neer zou kunnen zetten maar dan moet het iets minder waaien dan vandaag.
Tot slot nog even het GPS-neuzelhoekje: het parcours was volgens mijn Garmin 42,64 km, daarom is dit haasje dus iets te langzaam met haar 4.46.40. Wat ik veel belangrijker vind is dat Ton en ik een flink aantal deelnemers hebben kunnen helpen om de marathon uit te lopen.
Reacties